akredytacje akredytacje projekty ue małopolska bip
logo

OTH czyli na 100% TLEN

Komora hiperbaryczna umożliwia nieinwazyjne i bezbolesne leczenie ciężko chorych Pacjentów, u których konwencjonalne metody terapii nie przynoszą pożądanych efektów. Ośrodek Terapii Hiperbarycznej Szpitala Rydygiera dysponuje dwunastoosobową komorą ZYRON 12, spełniającą wymogi ECHM.
Pacjenci oddychają tu stuprocentowym tlenem, a terapia prowadzona jest na głębokości 15 m, gdzie ciśnienie osiąga 2,5 ATA.

Przed rozpoczęciem terapii tlenem hiperbarycznym

Pacjenci powinni posiadać skierowanie, dokumentację medyczną oraz wyniki badań: zapis EKG,  opis RTG klatki piersiowej, a pacjenci z cukrzycą dodatkowo oznaczenie poziomu kreatyniny

Pacjenci z rozrusznikiem serca przed podjęciem leczenia muszą otrzymać opinię kardiologa z potwierdzeniem , iż zastosowany u Pacjenta typ stymulatora może pracować pod ciśnieniem 2,5 ATA.

Przeciwwskazania do terapii tlenowej: nieleczona odma, klaustrofobia, przebyte leczenie bleomycyną,  trwające leczenie cisplatyną i disulfiramem, spektrum autyzmu, niewydolność łożyska, stwardnienie rozsiane, porażenie mózgowe, szumy uszne i ostra faza udaru.

Wskazania do terapii tlenem hiperbarycznym obowiązujące w Europie

Wskazania do prowadzenia terapii HBO w poszczególnych jednostkach chorobowych podzielono wg hierarchii rekomendacji zastosowań oraz w zależności od badań klinicznych, potwierdzających skuteczność terapii tlenem hiperbarycznym.

Poziomy określające wartość priorytetu oznaczono literami:

  • A, B i C  – oznaczenie dotyczy wskazań powszechnie akceptowanych, o dowiedzionej skuteczności HBO
  • D  – nie polecane/nie akceptowane; brak wiarygodnych badań nad skutecznością HBO w danej jednostce chorobowej

W tak skonstruowanej skali siła wskazań maleje z kolejną literą alfabetu, a grupy jednostek chorobowych podzielone zgodnie z przyjętą metodą prezentujemy obok.

Wskazania do terapii tlenem hiperbarycznym

  • Rekomendacja typu I: silne dowody korzyści z terapii

      • zatrucie tlenkiem węgla – B
      • otwarte złamania z zespołem zmiażdżenia – B
      • nagła głuchota idiopatyczna– B
      • osteoradionekroza – żuchwa – B
      • radionekroza tkanek miękkich (pęcherza moczowego, jelita grubego) – B
      • choroba dekompresyjna – C
      • zatorowość powietrzna lub gazowa – C
      • infekcje beztlenowcami lub mieszane z udziałem beztlenowców – C

  • Rekomendacja typu II: podjęcie terapii tlenem hiperbarycznym skutkuje pozytywnym efektem terapeutycznym

      • zespół stopy cukrzycowej – B
      • martwica głowy kości udowej-B
      • okluzja tętnicy środkowej siatkówki-C
      • osteoradionekroza – inne kości niż żuchwa– C
      • przeszczepy skóry i płaty skórne zagrożone martwicą – C
      • zespół zmiażdżenia bez złamania– C
      • popromienne uszkodzenia tkanek miękkich ( innych niż zapalenie pęcherza moczowego i odbytnicy– C
      • oparzenia drugiego stopnia powyżej 20 procent całkowitej powierzchni ciała-C
      • postępowanie chirurgiczne i implanty w napromieniowanych tkanek (zapobiegawczo)– C
      • przewlekłe, oporne na leczenie zapalenie kości – Cowrzodzenia wynikające z niedokrwienia – C

  • Rekomendacja typu III: leczenie tlenem hiperbarycznym jest opcjonalne

      • zespół poreperfuzyjny po zabiegach naczyniowych – C
      • uszkodzenie mózgu w grupie wysoko wyselekcjonowanych pacjentów, będących w programie badania naukowego – C
      • replantacja kończyn – C
      • uszkodzenie krtani po radioterapii – C
      • uszkodzenie OUN po radioterapii-C
      • śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego – C
      • trudno gojące się rany wtórne do procesu uogólnionego – C

Jednostki chorobowe, które należy leczyć w przyspieszonym trybie.

  • Wskazania ostre:

      • oparzenia II st.>10% u dzieci, III st.>20% u dorosłych,
      • ostre niedokrwienie tkanek miękkich,
      • urazy mięśniowo-szkieletowe,
      • zespoły zmiażdżeniowe,
      • złamania otwarte,
      • nagła głuchota.

  • Wskazania pilne. Leczenie należy podjąć tak szybko, jak to możliwe

      • zatrucie tlenkiem węgla, należy leczyć w możliwie krótkim czasie od narażenia, nie później jednak niż 24 godziny od zdarzenia (każde zatrucie z HBCO powyżej 25%, każde zatrucie z towarzyszącymi objawami neurologicznymi czy kardiologicznymi)
      • martwicze zakażenia tkanek miękkich (beztlenowe i mieszane)-pod warunkiem prawidłowego zaopatrzenia i postępowania chirurgicznego oraz adekwatnej antybiotykoterapii,
        zatorowość powietrzna lub gazowa,
      • choroba dekompresyjna,
      • zator tętnicy środkowej siatkówki ( nie później jak 6 godzin od wystąpienia objawów).

Schorzenia, w których nie jest akceptowalna terapia tlenem hiperbarycznym

1. Zapalenie śródpiersia po sternotomii,
2. Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego,
3. Ostry zawał serca,
4. Barwnikowe zapalenie siatkówki,
5. Porażenie nerwu twarzowego (Bella).

Kontakt

BUDYNEK GŁÓWNY SZPITALA – POZIOM „-1”

REJESTRACJA TELEFONICZNA
Sekretariat Ośrodka
tel. 12 64 68 319, 12 64 68 445
fax. 12 64 68 915
e-mail: hbo@rydygierkrakow.pl

DYŻURY CAŁODOBOWE
Wyłącznie w stanach zagrożenia życia, w których są wskazania ostre do leczenia w komorze hiperbarycznej:

tel. 12 64 68 550 Lekarz Oddziału Toksykologii
tel. 12 64 68 800 lekarz SOR
tel. 12 64 68 459 dyżurka lekarzy OAiIT
© 2021 Szpital Specjalistyczny im L. Rydygiera w Krakowie. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Skip to content